امروز یکشنبه , 02 دی 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
دانلود تحقیق درمورد مكانيسمهاي مقاومت به غرقاب در گياهان
با دانلود تحقیق در مورد مكانيسمهاي مقاومت به غرقاب در گياهان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق مكانيسمهاي مقاومت به غرقاب در گياهان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق مكانيسمهاي مقاومت به غرقاب در گياهان ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد مكانيسمهاي مقاومت به غرقاب در گياهان
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:29 صفحه
قسمتی از فایل:
مقدمه
اغلب يك دوره بارندگي يا آبياري بيش از حد همراه با زهكشي ضعيف خاك، باعث غرقاب شدن خاك مي‌شود. غرقاب شدن به طور گستردهاي در خاك‌هاي جهان رخ مي‌دهد كه آسيب جديد به پوشش گياهان طبيعي و گياهان زراعي دارد. در خاك‌هاي غرقاب فضاي مخصوص هوا از آب پر شده و در نتيجه انتشار گازها بين جو و خاك سپهر (ريزوسفر) و ريشه به تاخير مي‌افتد.
اكسيژن محلول توسط ميكروارگانيسم‌ها و تنفس ريشه‌اي از محلول خاك تخليه مي‌شود. تخليه اكسيژن محلول در خاك‌هاي غرقاب بسته به درجه حرارت، فعاليت تنفسي گياهان و ميكروارگانيسم‌ها و نير فراواني و تداوم اشباع بودن خاك منجر به كاهش يا عدم وجود اكسيژن طي چند ساعت الي چند روز مي‌شود. كمبود اكسيژن محدوديت عمده‌اي براي رشد و باروري گياهان است، لذا زنده ماندن گياه در شرايط غرقاب در وهله اول منوط به سازگاري آن با شرايط كمبود اكسيژن است. گياهان مقاوم به غرقاب مكانيسمهاي مخلتفي را از جمله توانايي غيرسمي نمودن يون‌هاي احيا شده توسط ريشه، اجتناب از كمبود اكسيژن توسط انتقال داخلي اكسيژن از برگ‌ها به ريشه‌ها و قدرت ثبات متابوليسم، حداقل در سطح فرآيندهاي نگهداري توسط مسيرهاي غيرهوازي بكار مي‌گيرند.
تحقيقات مختلفي در مورد واكنش‌هاي گياه به غرقاب و كمبود اكسيژن از جهت سازگاري‌هاي مولكولي، بيوشيميايي فيزيولوژيكي، آناتوميكي و مورفولوژيكي انجام شده است. مقاومت جامعي نيز در اين مورد ارائه شده است. مهمترين سوال مطرح شده، مكانيسمهاي سازگاري گياه به تنش اكسيژن است. اكثر مقالات مربوط به سازگاري در اندام‌هاي هوايي يا گياه كامل است.
سازگاري متابوليكي
پاسخ‌هاي متابوليكي نسبت به كمبود و يا نبود اكسيژن به صورت گستردهاي در بسياري از گونه‌هاي گياهي مطالعه شده است، اما مكانيسم مشترك در مورد مقاومت به اين شرايط نشده است. نظريه‌هاي متعددي در مورد سازگاري متابوليكي ارائه شده است.
اولين فرضيه در مورد تشريح تحمل متابوليكي غرقاب توسط مك منمون و كرافورد (1971) ارائه شده است. آنها چنين مطرح كردند كه مقاومت ريشه‌هاي گياهان مناطق مرطوب به حالت غرقاب به جنبه‌هاي اختصاصي متابوليسم آنها بستگي دارد و نيز مقاومت به غرقاب در يك گياه خاص به قدرت اجتناب آن گياه از تجمع اتانول در مسير گليكوليت وابسته است.
بنابراين حفظ يك سطح بيوسنتز پايين اتانول باعث مقاومت به غرقاب مي‌شود. در ريشه گياهان مقاوم به غرقاب در شرايط كمبود اكسيژن گلوكز بر اساس تخمير الكلي متابوليز مي‌شود و آسيب به گياه در محيط رشد داراي كمبود اكسيژن به دليل خودسميت ناشي از توليدات نهايي تخمير، خصوصاً اتانول است كه در بافت‌هاي گياه در شرايط غيرهوازي تجمع مي‌يابد.
عقيده بر اين است كه در ريشه گياهان مقاومبه غرقاب از تجمع اتانول سمي اجتناب مي‌شود، بدين صورت كه فرآيند تجزيه گلوكز به سميت تشكيل مالات كه داراي سميت كمتري است، سوق مي‌دهد. همچنين اين نظريه مي‌گويد كه سرعت گلكوز در پاسخ به تنش اكسيژن ناشي از توليد اتانل، در گونه‌هاي حساس به غرقاب بيشتر از گياهان مقاوم به غرقاب است.
در گليكوليز چندين آنزيم تخميري مهم از جمله پيروات دي كروبوكسيلاز دي هيدروژناز و الكل دي هيدروژناز دخيل‌اند. الكل ي هيدروژناز (ADH)، آنزيمي است كه در رابطه با محيط غيرهوازي به طور كامل مورد مطالعه قرار گرفته است. در اكثر گياهان، در پاسخ به تنش بي‌هوازي فعاليت ADH افزايش مي‌يابد. ميزان القاي ADH در اندام‌هاي مختلف يك گونه متفاوت است. به طور مثال بر اساس وزن تر، القاي ADH دركولئوپتيل و برگ‌ها بسيار كمتر از نوك ريشه است. اگرچه براي رشد ذرت در هواي معمولي ظاهراً نيازي به فعاليت ADH نيست، ولي موتانت‌هاي فاقد ADH نشان دادند كه فعاليت ADH براي ادامه بقاي اين گونه طي غرقاب ضروري مي‌باشد. گياهچه‌هاي موتانت ذرت فاقد ADH در شرايط بدون اكسيژن تنها چند ساعت زنده ماندند،در حالي كه گياهچه‌هاي ذرت معمولي در اين شرايط تا سه روز زنده ماندند. گرچه تحقيق بر روي گياه سوروف (Echinochioa phyllopopon) نشان مي‌دهد كه هيچگونه همبستگي بين مقاومت به غرقاب فعاليت يا تعداد ايزوزيم‌هاي ADH وجود ندارد. همچنين هيچگونه همبستگي به فعاليت ADH و سرعت توليد الكل تحت شرايط بدون اكسيژن، در ريشه گزنه (Urtica) وجود ندارد. القاي فعاليت ADH تنها عاملي نيست كه منجر به افزايش زنده ماندن نوك ريشه‌هاي انواع وحشي ذرت مي‌شود.
