دانلود روایت پژوهی ارتقا و رفع مشکلات ناسازگاری دانش آموزان در مدرسه

چکیده

تمرکز پژوهش حاضر بر پدیده‌ی روایت‌پژوهی است. روایت و تحلیل روایت ، به مثابه‌ی شیوه‌ای از بیان هدفمند و ابزاری برای انتقال پیام ، مدت‌ها در سیطره‌ی ادبیات قرار داشت و پس از آن بود که راه خود را به سایر علوم انسانی  باز کرد و امروز به منزله‌ی روشی نظام‌مند برای مطالعه و فهم پیچیدگی روابط و کسب دانش مد نظر قرار گرفته است. در جهان یکی از سازمان‌هایی که روایت‌پژوهی را ابزاری مناسب جهت ثبت، تحلیل و تفسیر تجارب اشخاص دیده است مراکزی است که متولی امر تربیت معلم هستند. این رویکرد در سال‌های اخیر در برنامه‌ی تربیت معلم  ایران نیز جای خود را یافته است. پژوهش حاضر با تبیین نظری روایت‌پژوهی و با تأکید بر ظرفیت‌های موجود آن به این نتیجه رسیده است که روایت‌پژوهی به منزله‌ی ابزاری خودشناسنده، با قابلیت‌های بالای پژوهشی واسطه‌ی درک مستقیم ساختار‌های آموزشی و پرورشی، زمینه‌ساز و نیز تقویت کننده اعتماد به نفس دانشجو معلمان  و وسیله‌ی مناسبی برای کسب مهارت‌های پژوهشگری و استخراج معنا از دل موقعیت‌ها خواهد بود. گزارش حاضر روایتی است از جنبه های مختلف خاطره نویسی ، فیزیکی ، روابط انسانی ، شرح وظایف(اداری) ، آموزشی و ثبت واقعه که تحت عنوان روایت پژوهی صورت گرفته است. موفقیت در امر گزارش نویسی ، یکی از پایه های اصلی ، روایت پژوهی است که تمام وقایع را در این موضوع به صورت یک روایت نقل می کند. در ابتدا تحت عنوان مقدمه، تعاریف کارورزی و روایت پژوهی و اهمیت آن ها بیان شده است در ادامه هم گزارش های مختلف و در پایان هم نظر این حقیر تحت عنوان نتیجه گیری بیان شده است. 

فصل اول :

کلیات

 مقدمه

همانطور که همه ی ما میدانیم، یکی از اساسی ترین نیاز های بشر پس از نیاز های فیزیولوژیک ، اعم از : خوراک ، پوشاک و مسکن نیاز به تربیت می باشد ؛ چرا که تعلیم و تربیت به عنوان یکی از مهم ترین عوامل شکوفایی افراد و جوامع محسوب می شود.  از آن جایی که خانواده اولین کانون تعلیم و تربیت است، پس والدین اولین و مهم ترین متصدیان تعلیم و تربیت هستند . چون دانش آموزان زمان نسبتا زیادی را در خانواده و نزد والدین سپری می کنند، به یقین تاثیر بسزایی در تعلیم و تربیت آنها دارند.اما در سال های اخیر به دلیل افزایش رسانه ها و شبکه های اجتماعی در تمامی جوامع و نهاد های کوچک و بزرگ از جمله خانواده، نقش خانواده ها و والدین در تعلیم و تربیت بسیار کم رنگ شده است. اما هم چنان مدارس نقش چشمگیری در تعلیم و تربیت دارند. در مدارس افراد زیادی مشغول به کارند ، اما با نفوذ ترین و محبوب ترین شخصیتی که می تواند در این مرحله ی حساس دانش آموزان را تربیت کند، معلم است. او اساسی ترین عنصر این سازماندهی به شمار می رود، چرا که بیشترین زمان را با دانش آموزان سپری می کند و می تواند بیشترین تأثیرگذاری را هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی داشته باشد.

معلمی امری خطیر است که بر مبنای پیچیده‌ترین روابط انسانی شکل می‌گیرد و به شدت متأثر از عوامل اجتماعی است. شناخت این ابعاد گسترده و پیچیده مستلزم دو رویکرد مهم است؛ نخست  ثبت آن روابط پیچیده‌ی انسانی و دوم  ابزاری جهت تحلیل این اسناد مکتوب که  صرفا متکی بر قواعد خشک علمی نباشد و در قید عدد و ارقام تحلیل‌های آماری عقیم نمانده باشد. بر این اساس اخیرأ روایت‌پژوهی به منزله‌ی شیوه‌ای که  ظرفیت برآورده کردن هر دو هدف فوق را دارد و مبتنی بر ثبت و ضبط تجارب دانشجو معلمان و تحلیل کیفی آن‌ها است در رأس هرم آموزش آنان قرار گرفته است.

به این ترتیب رویکرد اثبات‌گرایی که بر مبنای مدل پژوهش علوم طبیعی و ریاضی شکل گرفته بود و نوعی نگاه تقلیل‌گرای کمی را بر پژوهش‌های علوم انسانی حاکم کرده بود  جای خود را تا حدودی به تحقیقات کیفی و تحلیلی و تفسیری بخشیده است. در واقع نارضایتی ناشی از مصاحبه‌های ساختاریافته در تحقیق که به گونه‌ای ساختگی تجربیات افراد را قطعه قطعه می کند باعث روی آوردن به پژوهش روایتی و مطالعات فردی  شد.(احسانی و دیگران، 1394 ) تا روایت‌پژوهی ابزاری جهت فهم روابط و تولید دانش باشد که آسیب‌های رویکرد‌های اثبات‌گرایی را از خود عبور داده است.

تعریف روایت پژوهی:

یکی از پایه های اصلی گزارش نویسی ، روایت پژوهی است . روایت پژوهی همانطور که از نامش مشخص است مبتنی بر روایت است. روایت مجموعه ای از تجارب و داستآن هایی است که توسط خود فرد یا افراد دیگر به صورت مکتوب یا شفاهی نقل می شود و هدف آن نقل تجارب ، احساسات ، عواطف و همه جنبه هایی است که در جریان یک واقعه رخ داده است. در گزارش نویسی نیز روایت پژوهی به صورت روایت های مختلف نمود می کند که در نهایت می توان از آن به عنوان منبع اصلی گزارش هایی مثل گزارش کارورزی استفاده کرد. سابقه‌ی روایت پژوهی در ایران  از دو دهه تجاوز نمی کند و آن‌‌چه هم در این زمینه داریم متعلق به ترجمه‌‌ها یا تالیفاتی در زمینه‌ی ابعاد نظری روایت‌ است و نمونه‌های انگشت‌شماری هم از روایت‌شناسی کاربردی در متون ادبی و هنری در دست داریم. 

اما سابقه‌ی روایت‌پژوهی به مثابه‌ی نوعی پژوهش اجتماعی حتی از نوع ادبی و هنری آن هم کمترو ضعیف‌تر است وپیشینه‌ی آن به سال‌های اخیر می‌رسد. برای روایت طیف گسترده‌ای از تعاریف وجود دارد. از نظر لغوی روایت به معنای دانستن است و ریشه‌ی آن  به یونان باستان بر می‌گردد بنابراین تعریف، روایت شکلی از دانش است و راوی کسی است که می‌داند. (مکوئیلان،  1388: 11)  کرسول روایت را متنی گفتاری یا نوشتاری می‌داند که حاکی از یک رویداد یا اقدام یا مجموعه‌ای از آن‌ها است که پیوندی تقویمی با هم دارند و از طریق گرد‌آوردن داستان‌های آنان، گزارش تجارب افراد، و نظم‌دهی تقویمی (یا استفاده از مراحل جریان زندگی) معنای این تجارب  به دست می‌آید. (کرسول،1391: 74)روایت‌ها پدیده‌هایی فرا جهانی و حتی فرا فرهنگی هستند و همین امر به آن‌ها توسع معنایی می‌بخشد. تا جایی که فهم روایت‌پژوهی منوط به درک و شناخت اولیه‌ای از انواع مختلف آن است. نمونه‌ای از این اشکال را در تقسیم‌بندی کرسول مشاهده می‌کنیم او بر این ایده است که روایت‌پژوهی شامل زیست‌نگاری1 (ثبت تجربیات زندگی فرد توسط محقق)، خود زیست‌نگاری2 (ثبت وقایع و تجربیات زندگی توسط فرد مورد مطالعه)، تاریخ زندگی3 (شرح کل زندگی خود)، داستان تجربه‌ی شخصی4 (بیان یک یا چند تجربه، موقعیت با فرهنگ قومی و محلی شخص) ، تاریخ شفاهی5(شرح تأملات شخصی نسبت به رویدا‌ها و علت و معلول‌های آن‌ها از یک یا چند شخص) می شود. (1391: 76)

نگاهی اجمالی به تقسیم‌بندی فوق مؤید این ایده است که مهمترین ویژگی روایت‌ها این است که ابزار‌هایی عالی برای توصیف انگیزه‌ها و رفتار‌ فرد یا گروهی از افرادند که در همکاری یا رقابت یا هر دو عمل می کنند. و بیش از سایر ابزار‌ها بازنمایی مناسب انتقال این نکته‌اند که برخی از افراد چه می کنند یا چه کرده‌اند و چرا ما به این نوع اطلاعات علاقه‌ی بسیار داریم. (کوری، 1391: 55)