دانلود تحقیق درمورد کليدي ترين نيازهاي تغذيه اي سالمندان

آب
در دوران سالمندي سه تغيير عمده موجب افزايش احتمال کم آبي بدن مي شود :
1- کاهش حجم آب
2- کاهش توانايي تغليظ ادرار توسط کليه ها
3- کاهش احساس تشنگي حتي در مواجهه با کم آبي


همچنين شرايطي مانند تب يا آب و هواي گرم ، از دست دادن سريع آب را در افراد سالمند تسهيل مي کند .
از دست دادن آب بدن براي افراد مسن بخصوص اگر به تشنگي خود اهميت ندهند يا نوشيدن آب به عللي برايشان مشکل باشد خطرناک است . فراد مسني که کنترل ادرار خود را بعلت بيماري از دست داده اند نيز ممکن است  از نوشيدن آب به مقدار کافي پرهيز کنند . در سالمندان عليرغم نياز واقعي بمايعات ، تشنگي زياد احساس نمي شود .
بهترين نوشيدني ، آب و حداقل مصرف روزانه آن 8 ليوان است . چاي شير و اّ ميوه هم مي تواند مقداري از کمبود آب بدن را جبران نمايد اما نوشيدني هاي الکلي بخاطر اثر ادرار آورشان اين کارايي را ندارند .
 

انرژي
با افزايش سن نياز با انرژي کاهش مي يابد . بطوريکه ميزان اين کاهش به ازاي هر ده سال عمر حدود 5% است. همچنين با بالا رفتن سن اگرچه بدن همچنان نيازمند تحرک است  ولي غالبا  از تحرک بدني کاسته مي شود . توده عضلاني بدن و ميزان متابوليسم پايه نيز کاهش مي يابد .  بهمين دليل مقدار انرژي در يافتي توصيه شده روزانه (RDA ) از سن 51 سالگي مختصري کاهش مي يابد . مصرف انرژي در بدن نيز همزمان با کاهش نيازهاي متابوليسمي بدن بطور آشکاري کم مي شود .

با اين وجود بسياري از سالمندان با افزايش وزن مواجه هستند زيرا با وجود اينکه فعاليت ها يشان کمتر شده و نياز کمتري به انرژي  دارند .ميزان مصرف مواد غذايي را کم  نمي کنند .
براي محدود کردن دريافت  انرژي ، بايد مصرف غذاهاي کم حجم و غني از مواد مغذي را بيشتر کرده و مصرف مواد شيرين و چربيها را نيز کاهش دهند .