دانلود تحقیق درمورد اعتياد دانشجويان

با دانلود تحقیق در مورد اعتياد دانشجويان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق اعتياد دانشجويان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق اعتياد دانشجويان ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد اعتياد دانشجويان

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:3 صفحه

قسمتی از فایل:

ميانگين معتاد حرفه اي در ميان دانشجويان از نرم جامعه کمتر است، اما تحقيقات نشان مي دهد رشد آمار دانشجوياني که به صورت تفنني براي يکبار مواد مخدر مصرف کرده اند، نگران کننده است.همانطور که درباره معتادين در جامعه نمي توان آمار دقيقي ارائه داد، آماري در خصوص تعداد دانشجويان معتاد حرفه اي در کشور وجود ندارد. ضمن اينکه نسبت دانشجويان درگير با مواد مخدر در شهرستانهاي مختلف متفاوت است و آمار روز به روز تغيير مي کند از اين رو ارائه آمار در اين زمينه غير علمي است.
آمار دانشجوياني که يک بار مصرف مواد مخدر را تجربه کرده اند
آمار دانشجوياني که يک بار يک نوع ماده مخدر را تجربه کرده اند بسيار بيشتر از تعداد معتادين حرفه اي در محيطهاي دانشگاهي است. بر اساس تحقيقي که انجام شده است بين 20 تا 30 درصد از دانشجوياني که به عنوان نمونه اين تحقيق در نظر گرفته شده بودند، اعتقاد داشتند تنها يک بار مصرف مواد مخدر اعتياد آور نيست و شيوع چنين برداشتي در ميان دانشجويان تصوري خطرناک است. مصرف تنها يک بار حشيش را برابر با يک صرع بزرگ است که در آن بخشي از سلولهاي مغزي از بين مي روند.حشيش ماده مخدري است که تعداد قابل توجهي از دانشجويان تجربه مصرف آن را براي يک بار داشته اند و در اين زمينه ضروري است مسئولين مختلف بويژه متصديان امور دانشگاهي در خصوص چگونگي توزيع و مصرف اين مواد کنترل هاي لازم و پيشگيري هاي اوليه را مبذول کنند. حتي بر اساس يکي از تحقيقات صورت گرفته حدود 40 درصد دانشجويان براي يک بار مصرف حشيش را تجربه کرده اند. البته تجربه مصرف مواد در محيط هاي دانشجويي بيشتر به صورت تفنني است و موادي مانند حشيش، ترامادول و برخي از قرصها بيش از ساير مواد مخدر مصرف مي شود. گرايش برخي دانشجويان بيشتر به سمت موادي است که سطح هوشياري، يادگيري و پردازش اطلاعات را در آنها افزايش دهد و با اين باور غلط که موادي مانند حشيش با يک بار تجربه اعتياد آور نيست به اين ماده گرايش بيشتري دارند. موادي مانند حشيش و ترامادول اگرچه ابتدا به ساکن تجربياتي همچون افزايش سطح هوشياري را ايجاد مي کنند اما پس از يک بار مصرف، باعث به وجود آوردن پديده تحمل مي شوند بدين معني که بدن براي هر بار مصرف به مقدار بيشتري از اين مواد نياز دارد. قرصهاي روان گردان نيز با تصور اعتيادآور نبودن و افزايش هوشياري توسط دانشجويان مصرف مي شوند اما قرصهايي مانند "اکس" کمتر مورد استفاده قرار مي گيرند. مصرف مواد اعتيادآور در ميان دانشجويان غيربومي و خوابگاهي به دليل وجود استرسهاي بيشتر و زندگي جمعي بيشتر از ساير دانشجويان است. از اين رو دانشجويان خوابگاهي بيشتر در معرض خطر مصرف مواد هستند.
گرايش دختران به مواد مخدر
از سوي ديگر همانطور که در جامعه نيز اعتياد در مردان بيشتر از زنان است، آمار مصرف مواد در ميان دانشجويان پسر نيز از دانشجويان دختر بيشتر است. البته در سالهاي اخير گرايش دختران نيز به استفاده از مواد، سيگار و الکل افزايش يافته است. مصرف مواد در ميان دانشجويان از نرم جامعه پائين تر است و مصرف مواد در ميان اين دسته از افراد بيشتر تفنني است و معتاد وابسته و حرفه اي در محيطهاي دانشگاهي کم است و يا اغلب دانشجوياني که معتاد هستند قبل از ورود به دانشگاه دچار اعتياد شده اند. البته وزارت علوم بايد براي همين تعداد نيز راهکاري بينديشد در حالي که در حدود 3 سال است که هيچ کار تحقيقاتي جامعي در اين زمينه توسط وزارت علوم انجام نشده و به جاي تدوين برنامه اي جامع براي پيشگري از اعتياد دانشجويان، به اين موضوع به صورت جدي پرداخته نمي شود و در برخي مواقع نيز منکر آن مي شوند.
آمار اعتياد دانشجويي از گمانه زني تا واقعيت
اين در حالي است که نماينده وزارت علوم در کميته فرهنگي ستاد مبارزه با مواد مخدر با بيان اينکه هيچ گونه آمار قطعي و جامعي در مورد مصرف مواد مخدر يا روانگردان در بين دانشجويان کشور وجود ندارد، گفت: آمارهايي که ارائه مي شود را تاييد نمي کنيم و معتقديم اين آمار صرفا گمانه زني است.دکتر محسن اسلامي در گفتگو با مهر با بيان اين مطلب در واکنش به اخبار متفاوتي که در خصوص آمار اعتياد در جامعه دانشجويي کشور ارائه مي شود، گفت: در کشور تنوع دانشجويي وجود دارد و وقتي از دانشجو صحبت مي شود دانشجويان کل وزارت علوم، وزارت بهداشت و آزاد اسلامي را شامل مي شود بنابراين آمارهايي که در مورد تعداد دانشجويان معتاد حرفه اي ارائه مي شود، باطل است. اگر اينگونه آمار صحيح باشد بايد دانشگاهها را کنار بگذاريم.اين مقام مسئول در وزارت علوم، تحقيقات و فناوري در حالي که به تنوع جمعيتهاي دانشجويي اشاره کرد، گفت: آمار جامعي در خصوص مصرف مواد مخدر در دانشجويان ارائه نشده است. کارهاي تحقيقاتي که در اين زمينه انجام مي شود يک سري پژوهش رندومي يا تصادفي از يک دانشگاه يا يک شهر است. لذا آماري که ارائه مي شود اصلا با واقعيت منطبق نيست و بيشتر بر اساس گمانه زني ها است و برآورد ما از مجموعه دانشگاههاي تحت پوشش وزارت علوم اين است که مصرف مواد مخدر بالا نيست.وي در خصوص معيار آلوده بودن و معتاد بودن گفت: اگر دانشجويي آلوده بود و در خوابگاه مواد به هم اتاقي ها تعارف کرد، ممکن است دانشجو جامعه پذيري کند و در برابر تعارف براي مصرف مواد امتناع نکند و به عنوان اينکه يک بار است و تنها يک تست است، مصرف کند. اين را نبايد مصرف در نظر بگيريم. مصرف آن است که يک فرد آلوده باشد و در اين فضا افتاده و حل شده باشد.
اجراي طرح جامع پيشگيري از مصرف مواد مخدر در دانشگاهها
از سوي ديگر مدير کل امور دانشجويان داخل وزارت علوم از اجراي طرح جامع پيشگيري از مصرف مواد مخدر در دانشگاهها خبر داد و گفت: وزارت علوم برنامه ها و فعاليتهاي بسياري را در اين زمينه انجام داده و طرح هاي زيادي نيز توسط مرکز مشاوره وزارتخانه در دست اجرا است.دکتر حسن مسلمي نائيني در خصوص فعاليتهاي وزارت علوم در راستاي پيشگيري و شناسايي اعتياد در ميان دانشجويان گفت: فعاليتهايي در زمينه اطلاع رساني، پيشگيري و شيوع شناسي اعتياد در دانشگاههاي مختلف صورت گرفته است و کارگاههاي مختلف منطقه اي و دانشگاهي، مسابقات و نمايشگاههايي نيز با همکاري ستاد مبارزه با مواد مخدر و نيروي انتظامي برگزار شده است. مسلمي نائيني گفت: اطلاع رساني در اين زمينه باعث اشاعه مصرف مواد مخدر مي شود و نتيجه معکوس مي دهد. وزارت علوم نتيجه تحقيقات و بررسيهاي خود در اين زمينه را در اختيار افراد متخصص قرار مي دهد.در اين ميان پرداختن به دانشجويان در معرض خطر و ارائه راهکارهايي براي درگير نشدن اين دانشجويان از اهميت ويژه اي برخوردار است. بايد براي دانشجوياني که دچار افت تحصيلي و مشکلات خانوادگي و عاطفي هستند، راهکاري انديشيد. آموزش مهارتهاي زندگي که چند سالي است توسط سازمان بهداشت جهاني به رسميت شناخته شده، هنوز در کشور ما جايگاهي ندارد و براي ارائه درس مهارتهاي زندگي در دانشگاهها ترديدهايي وجود دارد. وقتي اعتياد را به منزله بيماري درنظر مي گيريم نبايد وجود اين بيماري در دانشگاهها را به مسائل سياسي مرتبط کنيم. اعتياد در کل جامعه ما به بحران تبديل شده است، بنابراين دانشگاهها نيز از اين قاعده مستثني نيستند. اعتياد يک آسيب اجتماعي است بايد آن را بپذيريم و براي حل اين مشکل راهکاري ارائه کنيم.